Puszka Pandory

Wpis sponsoruje Karnawał Blogowy #38 - "Wczorajsze gry dziś".

W zamyśle miałam napisać sążnistą notkę o tym, co sądzę na temat przystępności starych erpegów obecnie. Miało być dużo o Warhammerze, nie bez paru kąśliwych uwag pod adresem wyładowanej figurkami, kartami i żetonami trzeciej edycji. Zahaczyłabym o stare Cthulhu, dodałabym kilka słów o głośnym ostatnio sukcesie kickstartera Fate w kontekście (porównaniu z?) starego Fudge'a, w którego miałam okazję rozegrać długaśną kampanię jeszcze w czasach licealnych.

Poczyniwszy sobie takie założenia, wybrałam się do Rodziców i przewożąc na nowe śmieci kilka pudeł rzeczy czekających w ich piwnicy na mój powrót z Wysp, zabrałam również karton z podręcznikami do RPG. Właściwie to miały poczekać, aż dorobię się na nie półek, ale pretekst karnawałowy był równie dobry jak każdy inny ;)

Notki w założonym kształcie jednak nie będzie. Dlaczego? Bo właśnie zauważyłam, że jest pół do drugiej w nocy, a ja leżę na łóżku obłożona dodatkami do pierwszej edycji WFRP, wczytuję się po raz nie wiadomo który (choć pierwszy od bardzo dawna) w Księgę Wiedzy Tajemnej, obok mnie leży na wpół skończona postać (Bianka Falen, trubadurka z Altdorfu), zaś postawiona na podłodze przy łóżku herbata jest zimna już od jakichś dwóch godzin.

Wystarczyło rozciąć taśmę na pudle, sięgnąć po sfatygowany podręcznik, przekartkować listę profesji... i sama już nie wiem, czy to nostalgia tak mnie złapała, czy dwuletni odwyk, czy może jednak ten stary system (ha, a jednak będzie na temat!) rzeczywiście wciąż potrafi wciągnąć tak samo, jak wtedy w 1995, kiedy młodziutka Anka otworzyła go po raz pierwszy w nieistniejącej już księgarni "U Izy"? Z perspektywy lat widzę, ile się w Warhammerze zmieniło, widzę jeszcze w settingu pierwszej edycji wyraźne ślady ADekowego generic fantasy. I jakoś tak mam wrażenie, że miło byłoby zagrać znów w tych oldschoolowych klimatach, kiedy o Archaonie i Burzy Chaosu nikt nawet nie słyszał, zaś szlaki Imperium przemierzała wampirzyca Genevieve oraz Clem Shirestock.

Jeśli o mnie chodzi, stary podręcznik zdał egzamin celująco.